Θρανίο : Έπιπλο στο οποίο κάθονται μαθητές. Είναι συνήθως ξύλινα ή μεταλλικά, μονοθέσια ή διθέσια. Τα ιδιωτικά ή τα καινούργια σχολεία έχουν πεντακάθαρα θρανία.
Μέχρι το 1977 υπήρχαν θρανία αρσενικού και θηλυκού γένους. Σήμερα είναι γένους … ουδετέρου [ κανονικά ]
Στο πρώτο θρανίο κάθονται οι «καλοί» και οι «ήσυχοι» μαθητές, στο τελευταίο οι «άσχετοι» και οι «φασαριόζοι».
Χρήση : Συνήθως οι μαθητές τοποθετούν πάνω στα θρανία τα βιβλία τους , δίπλα την τσάντα τους, κάτω τα «άχρηστα» βιβλία, τσίχλες, σακούλες από πατατάκια, χαρτομάντιλα και μπαίνουν κάτω από αυτό όταν παίζουν κρυφτό ή σε περίπτωση σεισμού.
Από τα θρανία περάσαμε όλοι [ σε μερικά σχολεία παππούς και εγγονός χρησιμοποίησαν το ίδιο θρανίο]. Συνδέθηκαν όμως ιδιαίτερα: ο Ζαμπέτας, η Βουγιουκλάκη, ο Παπαμιχαήλ, ο Τσάκωνας, ο «βεβαίως – βεβαίως», ο Χριστόδουλος [ διάβαζε 7 ολόκληρα χρόνια συνεχώς χωρίς να βγει έξω ούτε μια φορά ], ο Αρσένης [ τα σέρνανε οι μαθητές στις λεωφόρους της Αθήνας στα χρόνια της μεταρρύθμισης ]
Ξανα-καθόμαστε σε αυτά όταν κάνουμε ... επιμόρφωση , σεμινάρια, όταν παίρνουμε το δίπλωμα οδήγησης.
Γράφουμε πάνω σ΄ αυτά για :
την ώρα που χτυπάει το κουδούνι [ πρόγραμμα με τα διαλείμματα ],
τον έρωτα [ πότε με σύμβολα και πότε άμεσα δηλώνουμε την καψούρα μας για τον / την αγαπημένο / η μας],
το σχολείο,
τον καθηγητή που δε χωνεύουμε [ προηγείται ο Διευθυντής ]
τα πόδια της καθηγήτριας
την ομαδάρα μας,
τη μηχανή,
τραγούδια [ καψούρικα , ρομαντικά, συνήθως σουξέ ]
κουβέντες μεγάλων
μεγάλες κουβέντες» δικές μας, φιλοσοφίες
τα όνειρά μας σε ποιήματα
οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς
Το θρανίο είναι δικό μου γιατί εκεί γράφω εγώ. Και τι γράφεις; Ό,τι μου κατέβη. Έχεις πρόβλημα;
- Βαρέθηκα να ζω με την Ελπίδα.
Θα τη χωρίσω και θα πάρω την Ελένη.
- Βίρα τις άγκυρες και φύγαμε.
- Όποιος κατάντησε τον εαυτό του σκουλήκι, δεν έχει δικαίωμα να παραπονιέται γιατί οι άλλοι τον πατούν.
- Δεν αγαπάμε τους ανθρώπους, γιατί είναι όμορφοι, αλλά είναι όμορφοι, γιατί τους αγαπάμε.
- Να ερευνάς περισσότερο τον εαυτό σου και όχι την τσάντα του άλλου .
- Αν θες να πας μπροστά, γύρνα πίσω, πάρε φόρα, πάτα γκάζι κι έφυγες.
- Ε! ξυπνήστε!!!! Πάμε για ύπνο.
- Οι γονείς θέλουν σχολείο
Το σχολείο θέλει διάβασμα,
Το διάβασμα θέλει χρόνο,
Ο χρόνος είναι χρήμα
Κι εμείς δεν έχουμε καιρό για τέτοια έξοδα.
- Με πλήγωσες αγάπη μου, μα σ’ αγαπώ ακόμα.
- Η σκόνη και τα διαγωνίσματα μου φέρνουν αλλεργία.
- Δεν μπορώ να ζήσω, χωρίς σχολείο.
Ησυχάστε για αστείο το΄ πα.
- Κλείνουν τα σχολεία. Πόσο χαίρομαι.
- Μου ανάβουν τα λαμπάκια. Τα γλομπάκια, όταν ξυπνάω για το σχολείο
- Η τάξη είναι φυλακή
Και οι μαθητές σκλαβάκια
Κι η φάτσα του καθηγητή
μ’ ανάβει τα λαμπάκια.
- Δε φτάνει που έπεσα στο λάκκο της αγάπης, μου λες και στραβομάρα!!
- Βοήθεια!!! Πνίγομαι!!!
- Κλείσε τα μάτια και πες μου τι βλέπεις
- Η αλήθεια είναι όπως ο ήλιος. Όλοι τον ζητούν, αλλά όταν τους καίει κρύβονται
- Μην αγαπήσεις μαθητή, γιατί θα σε ξεχάσει.
Καλύτερα καθηγητή, μπορεί να σε περάσει.
- Τρία πουλάκια κάθονταν κι ένα ήταν όρθιο.
- Φωτιάααααααααααα!!!!!!
Μήπως έχεις για το τσιγάρο μου;
- Γιατί οι αγελάδες τρελάθηκαν;
Γιατί έχουν βόδια άνδρες και παιδιά μοσχάρια
- Η φιλία μας θα σβήσει, όταν ο ήλιος θα βγει από τη δύση.
- Εύη + Ρούλα = F.F.E.
- Αγάπη είναι ν’ αγαπάς
Για 5-10 χρόνια
Μα συ με καταδίκασες
Να σ’ αγαπώ αιώνια.
- Μόνο με 5 γράμματα
Και με αρχή το δάκρυ
Γράφεται το συναίσθημα
που λέγεται «ΑΓΑΠΗ»
- Για σένα πέφτω στο γκρεμό,
Αν έχει ύψος χαμηλό.
Για σένα πέφτω στη φωτιά,
Αν έχει σβήσει φυσικά.
Για σένα πέφτω στο νερό,
Αν έχει βάρκα να σωθώ.
- Γ1 ! Φάση, γέλιο. Τρέλα Είμαστε οι καλύτεροι.
Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα.
- Γ2. τρελαίνουμε καθηγητές.
- Φιλί είναι το πρόβλημα,
το σ’ αγαπώ είναι η λύση
Κι οι πράξεις του προβλήματος
είναι να με φιλήσει.
- ΒΑΖΕΛΟΜΑΝΙΑ
- Θρύλος, θεός, Ολυμπιακός.
- Φίλε μήπως έχεις πεθάνει και δεν το κατάλαβες;
- Θα πεθάνω νέος για να είμαι ωραίος νεκρός.
- Είσαι γλύκα είσαι τρέλα, μου θυμίζεις καραμέλα.
Σιγά τα σιρόπια!
- Φιλία λέξη ιερή, φιλία λέξη θεία.
Και πάρτε για παράδειγμα Ελλάδα και Τουρκία.
- Μ’ αρέσει η γραμματική, μ’ αρέσει το συντακτικό,
Μα πιο πολύ μ’ αρέσει το ρήμα «σ’ αγαπώ»
- Ως πότε μαθητές θα ζούμε στα θρανία.
Δώδεκα χρόνια στη σκλαβιά
Στα τεστ και στα βιβλία.!!!
- Βήχω, ξεροβήχω και σε κατουρώ τον τοίχο.
- Κύκλος είναι ο έρωτας με κέντρο την αγάπη
Διάμετρο το σ’ αγαπώ και εμβαδόν το δάκρυ
- Αν δεν πάμε εκδρομή το σχολείο θα καεί ! ! !
- Αλέκοοοο, πόσα χρόνια είπαμε θα μείνουμε στα θρανία;;;;;
Πόσα είπες;;;;!!!!!! ΑΑΑΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ….
- Αν ήξερες πόσο σ΄ αγαπώ θα με είχες σκοτώσει.
- Κάτω οι πάνω. Πάνω κανείς . Καλύτερο το : Πάνω οι κάτω. Κάτω κανείς.
- Ζαλίστηκα !! Σταματήστε τη γη να κατέβω!
- ΟΕΔΒ σημαίνει : Όταν Έχω Διάβασμα Βαριέμαι/ Ο Δάσκαλος Εναι Βλάκας
Φιλί είναι η προειδοποίηση του άνω πατώματος ότι το κάτω νοικιάζεται.
- Γιατί, παιδί μου, γράφεις στο θρανίο ; Δικό σου είναι;
- Όχι! Αλλά πού να γράψω ;
Γράψε στην «ΠΡΟΣΒΑΣΗ ».
Γιατί δικιά μου είναι ;
Τώρα το κατάλαβες ;
Το κείμενο αυτό από τον Πέτρο Τζίμα και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΠΡΟΣΒΑΣΗ το 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου